Βλαντ Τσέπες
«ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ: ‘‘…Το ήξερα ότι κανένας δεν την έχει βρει! (χαίρεται, χοροπηδάει). Το ήξερα, το ήξερα, το ήξερα! (Βάφει τα νύχια της και λέει:) Βρε κουτά, είναι πολύ απλό. Πάρα πολύ απλό. Αφού τα τρόφιμα δεν φτάνουν, θα τρώτε λιγότερο! Όλοι, από πιο λίγο! Το βρήκα! Το βρήκα! Αυτό είναι, θα τρώτε όλοι λιγότερο! ΤΣΕΠΕΣ: ‘‘…Καιρό έχω να κατέβω...
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
ΤΑ100 ΧΡΟΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΛΙΓΑ, ΠΟΛΥ ΛΙΓΑ!
«…’’Μην τα ψάχνεις. Εγώ, παρόλο που αγάπησα πολύ τη ζωή, ποτέ μου δε φοβήθηκα το θάνατο. Αν θέλεις τη συμβουλή μου, μη σκέφτεσαι το τέλος, αλλά φρόντιζε να ομορφαίνεις την κάθε μέρα και να χαίρεσαι την κάθε στιγμή, που είναι μοναδική. Θα σου πω και κάτι ακόμα. Λειτουργούσα πάντα με την καρδιά. Όχι με το...
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
κατάθεση
«Για τις αδήριτες στιγμές είπα να γράψω Για τις τραγωδίες που μας ποτίζουν μέχρι το μεδούλι Κυκλοφορούν με τρένα, πλοία, αεροπλάνα, αυτοκίνητα, ποδήλατα και σκέιτμπορντ Καρφώνουν πάνω μας τη γυαλιστερή τους ματιά και ο αγώνας για τη ζωή μας ξεκινάει Ξεκινάει χωρίς να το καταλάβουμε Αυτό που μπορούμε να διαλέξουμε είναι ο δρόμος που θα ακολουθήσουμε Η γη που μας χωράει Οι λέξεις που μας...
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
Αμπελάκι
«…Οι άνθρωποι αυτοί άφησαν το στίγμα τους σε καθετί, όσο απλό ή σημαντικό φαίνεται, όπως για παράδειγμα μια πάνινη κούκλα που έφτιαξε μια μάνα στην κόρη της για να παίζει, ένα παλιό σπιτάκι που έκτισαν με μεγάλο κόπο, κάποιες παλιές φωτογραφίες. Η φωτογραφία έχει μια μυστική δύναμη να γυρίζει το χρόνο πίσω Γι’ αυτό...
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
ΤΑΞΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΚΕΡΚΥΡΑΪΚΗ ΥΠΑΙΘΡΟ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΟΨΙΜΗ ΒΕΝΕΤΟΚΡΑΤΙΑ, 18ΟΣ ΑΙΩΝΑΣ
«Η Κέρκυρα στα τέλη του 18ου αιώνα είναι κατάφυτη από ελαιόδεντρα τόσο πυκνά, που τα κλαδιά του ενός δέντρου μπλέκονται με τα κλαδιά του άλλου κι ο κίνδυνος μιας γενικευμένης πυρκαγιάς είναι εξαιρετικά συχνός. Εδώ ζουν και μοχθούν οι ‘‘μικροί άνθρωποι’’ της υπαίθρου. Η βενετσιάνικη διοίκηση τους θεωρεί απείθαρχους και τεμπέληδες. Όμως, η πλούσια βλάστηση που...
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
Ιστορίες από φωτιά και σίδερο
«Έτσιανταριασμένα κύλαγε η ζωή. Ο κόσμος έχασε τη ζωηράδα του, τα αντάρτικα τραγούδια του, το λαϊκό του θέατρο, που πριν έβλεπε κάθε τόσο στο μισοχώρι κάτω από το θεόρατο πλάτανο. Έχασε τα λαϊκά του δικαστήρια και κατάλαβε πόσο δίκαια ήταν και χωρίς έξοδα, σε σύγκριση μ’ εκείνα που ήξερε. Τώρα όλα αναποδογυρίστηκαν. Ο νόμος της ζούγκλας...
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
Χάρτινο άρωμα
«Ένα απομεσήμερο, μέσα Ιουλίου, λίγο πριν κλείσει η αποθήκη, η τύχη τίναξε τα φτερά της και η χρυσόσκονη άγγιξε τον Άρη. Εξετάζοντας έναν τελευταίο ροζ φάκελο, και ενώ τον είχε ήδη τσεκάρει με το μαύρο καταδικαστικό σταυρό, συνέβη κάτι απρόβλεπτο. Αίφνης, από τα έγκατα του φακέλου, ξεπήδησε μια κλειστή επιστολή, που γλίστρησε και έπεσε κάτω...
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
Το Καφενείο των Απόντων
«Ο Γεράκης οραματίστηκε την κοινωνία του μεγάλου καφενείου σαν ένα είδος κοινότητας Στην πραγματικότητα, στο νου του είχε κάτι περισσότερο, όπως φάνηκε αργότερα Το όνειρο αυτό του Γεράκη πραγματοποιήθηκε εν μέρει, διότι ο ήχος των γεγονότων της ζωής περνάει έστω και σαν ψίθυρος παντού Ο Τελώνης αισθάνθηκε έκπληξη και απορία. Ώστε πέραν των αισθημάτων καλοσύνης της Καλλιόπης...
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
ΚΑΘΩΣ Ο ΧΡΟΝΟΣ ΚΥΛΑΕΙ…
«Περπατώντας στους δρόμους των προαστίων, οι πολυκατοικίες που βλέπουμε δεξιά και αριστερά φαίνονται ήσυχες και ειρηνικές. Όμως, στο εσωτερικό τους συχνά συμβαίνουν παράξενες ιστορίες. Στον Παράδεισο Αμαρουσίου, στην οδό Κατακουζηνού 16, εκτυλισσόταν μια τέτοια ιστορία με αργούς ρυθμούς, που κατά κάποιον τρόπο θύμιζε αρχαία τραγωδία… «Μπορεί κάποιος να μη ζητάει τίποτα πλέον απ’ τη ζωή, όμως...
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
Τέκνο της θαλασσινής ανάγκης
«Ν' ακούς ποίηση γιατί η ποίηση δεν είναι οίηση η ποίηση είναι έμπνευση. Η ποίηση δεν είναι κομπασμός είναι του καθημερινού μόχθου ο θαυμασμός». (απόσπασμα από το ποίημα «Στην ποίηση») Όταν η πένα του ποιητή έρχεται να φωτίσει τον ανθρώπινο κάματο, τις μικρές και μεγάλες στιγμές της καθημερινής ζωής μα και της Ιστορίας, η ποίηση συναντά την αληθινή αποστολή της. Την αλήθεια αυτή...
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
Νυκταλγία
«Ήρθε ο καιρός των ηττημένων και των άλλων, των αμετανόητων. ’’Ώρα να γυρίσεις σελίδα’’, τους είπαν κάποτε, μα κείνοι πετάξαν το βιβλίο μακριά κι έσκισαν τη σελίδα για να τυλίξουν την καρδιά τους. Έτσι απόμειναν, γυμνοί, με το τσαλακωμένο χαρτί πάνω στο στήθος, φυλαχτό και καταδίκη τους». (απόσπασμα από το σπονδυλωτό ποίημα «Βρόχος ισόβιος, ερωτικός ‒VII: Αμνηστία») Όταν η νύχτα απλώνει το πέπλο της, οι πληγές που μάζεψαν...
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
Νέες Κυκλοφορίες
ΤΑΞΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΚΕΡΚΥΡΑΪΚΗ ΥΠΑΙΘΡΟ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΟΨΙΜΗ ΒΕΝΕΤΟΚΡΑΤΙΑ, 18ΟΣ ΑΙΩΝΑΣ
Η περίπτωση του φέουδου Μαρτσέλλο στη Βορειοδυτική Κέρκυρα
ΤΑ100 ΧΡΟΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΛΙΓΑ, ΠΟΛΥ ΛΙΓΑ!
Η διαδρομή μιας γυναίκας που ερωτεύτηκε τη ζωή και μάλωσε με το θάνατο
Σχόλια για τις Εκδόσεις μας
Best Sellers
ΤΑ100 ΧΡΟΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΛΙΓΑ, ΠΟΛΥ ΛΙΓΑ!
Η διαδρομή μιας γυναίκας που ερωτεύτηκε τη ζωή και μάλωσε με το θάνατο
Ο ΚΑΠΕΤΑΝΙΟΣ ΠΕΛΟΠΙΔΑΣ (ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΛΑΣΚΑΣ) ΚΑΙ ΟΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΕΣ ΛΑΣΚΑΙΟΙ
Μεσοπόλεμος – Αντίσταση – Εμφύλιος
Νέα και Εκδηλώσεις
