«…“Μα να θέλει για γυναίκα του τη Λευτεριά;! Μια εργάτρια;! Μια ξεβράκωτη;! Ανάθεμα τη φύτρα της!!! ”, παραμίλαγε αλαφιασμένη. Μόνο πολύφερνη νύφη άξιζε στο μοναχογιό της! Να, σαν τη Χρυσή, τη θυγατέρα τού Φράγκαλου του μεγαλομπακάλη, εκδότη σοβαρής φυλλάδας! Κι είναι κι εθνικόφρονας!!! Τι κι αν η Χρυσή ήταν γερασμένη για τα νιάτα τού Αρίστου; Τα νιάτα, έτσι κι αλλιώς, φεύγουν. Το χρήμα όμως… Έχει αξία αγέραστη! Και ήδη η Θύμιαινα, η καντηλανάφτισσα, της είχε φέρει τα προξενιά. Κι επειδή ο χρόνος είναι χρήμα, τρέχει σπίτι της αξημέρωτα, να βάλουν μπρος τη “ραδιοαρβύλα”, σκλαβιά τη Λευτεριά για να βαφτίσουν…»
(απόσπασμα από το βιβλίο)
Πεθερόπληκτοι και πεθερόπληκτες όλου τού κόσμου ενωθείτε! Η ισχύς εν τη ενώσει, κι η …αγία πεθερά σ’ ελεύθερη πτώση…
…Οι απανταχού πεθερόπληκτοι-πεθερόπληκτες, κατέφτασαν αυθορμήτως στο χωριό οργανωμένοι σε ισχυρή συμμαχία, κόντρα στην αιώνια τής ραδιο-αρβύλας, απύθμενη βλακεία… Κανονικό συλλαλητήριο!
Μάρτυρες όλοι στο γάμο τής Λευτεριάς και του Αρίστου. Μπροστά-μπροστά οι κοπελιές, ασύγκριτα δυναμικές! «Λευτεριά προχώρα, σε θέλει όλη η χώρα!», εμψυχώνουν με την αλληλεγγύη τους την νύφη, που τις καλωσορίζει με τ’ αριστερό χέρι σηκωμένο ψηλά και σφιγμένη τη γροθιά.
Μα κι ο γαμπρός σταράτα, φιλότιμο και μπέσα τής ζήσης του η στράτα, μ’ ανάστημα ψυχής τρανό, κρατά τρυφερά την αγαπημένη του αγκαλιά, χαϊδεύοντας ολοένα την …στρογγυλεμένη της κοιλιά.
Κι η …αγία πεθερά;;; Απλά, …ξεδοντιάστηκε για πάντα και προκαταβολικά.
Αξιολογήσεις
Δεν υπάρχει καμία αξιολόγηση ακόμη.