«Σέρνοντας και τραβώντας την απ’ τα μαλλιά, την οδηγούν στο Διοικητήριο. Τη ρίχνουν στην απομόνωση. Χωρίς φαΐ, χωρίς νερό, σ’ ένα κελί 1×2, στο σκοτάδι. Για κρεβάτι ούτε λόγος. Περιττή πολυτέλεια που δεν είναι άξια γι’ αυτήν… το απόβρασμα, τον εχθρό του Έθνους, το μιαρό σκουλήκι που τόλμησε να εναντιωθεί στον Βασιλέα. Ούτε καν βούτα για την ανάγκη της υπάρχει. Μέσα στις ακαθαρσίες της, πότε όρθια, πότε καθιστή, η Μαρίτσα κάνει κουράγιο».
Με διηγηματική μορφή, η Ναταλία Αποστολοπούλου παρουσιάζει τις συνεντεύξεις που έλαβε από γυναίκες αγωνίστριες που συμμετείχαν στην ΕΑΜική Εθνική Αντίσταση, στρατεύθηκαν στο Δημοκρατικό Στρατό και γνώρισαν το κυνηγητό, τα βασανιστήρια και την εξορία από το μετεμφυλιακό κράτος.
Τέσσερις συγκλονιστικές μαρτυρίες, δοσμένες με υποδειγματική γραφή και ζωντανές περιγραφές, έρχονται να προσθέσουν νέες σελίδες σε ένα από τα πιο ματωμένα κεφάλαια της ιστορίας του τόπου μας. Μητέρες, αδελφές και σύζυγοι ζουν μαζί με την αγωνία για την τύχη των παιδιών και των αγαπημένων συντρόφων τους τη δική τους προσωπική περιπέτεια.
Η Ναταλία Αποστολοπούλου αγγίζει τις πιο ευαίσθητες πτυχές της θηλυκής φύσης, εισάγει τον αναγνώστη στη γυναικεία ψυχολογία, περιγράφοντας μέσα από καθημερινές ιστορίες τις αγωνίες, τις συναισθηματικές εκρήξεις, τις μάχες ανάμεσα στην αγάπη και στο μίσος που έδιναν καθημερινά οι νεαρές γυναίκες τη δεκαετία του ’40.
Παρά τη σκληρότητα των εικόνων, η γραφή της Ναταλίας Αποστολοπούλου αποπνέει ζεστασιά και τρυφερότητα, επιτρέποντας στον αναγνώστη να διαβάσει απνευστί τις μαρτυρίες-διηγήματα και να μυηθεί σε μία πτυχή της ιστορίας του φεμινιστικού κινήματος μέσα από τις σελίδες ενός λογοτεχνήματος. Το βιβλίο «Για έναν κόσμο καλύτερο και δικαιότερο» διατίθεται από τις εκδόσεις “ΕΝΤΟΣ”.
Η Ναταλία Αποστολοπούλου γεννήθηκε στο Αβραμού Μεσσήνης από γονείς αγρότες. Σπούδασε δασκάλα. Στην Κατοχή πήρε ενεργό μέρος στην ΕΑΜική Εθνική Αντίσταση, για τη δράση της αυτή εξορίστηκε μαζί με τα παιδιά της στα στρατόπεδα της αμερικανοκρατίας: Χίο, Τρίκερι, Μακρόνησο και πάλι Τρίκερι. Την τελευταία δεκαετία είναι δημότης Αργυρούπολης, όπου ζει με την οικογένειά της και ασχολείται με συγγραφική εργασία. Η Ναταλία είναι μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών, ενώ το πρώτο της βιβλίο ήταν το "Δεν Δουλώνω... Δεν απογράφω!" (1979) με συνέχεια τα: "Στις Μυλόπετρες της ΒΙΑΣ", "Λεβεντογενιά", "Γροθιά στο σκοτάδι", "Μη Νομιμόφρων", "Μύρα και χοές" και βέβαια τελευταίο το "Περήφανες και Αδούλωτες".
Αξιολογήσεις
Δεν υπάρχει καμία αξιολόγηση ακόμη.