«Ένας από τους συναγωνιστές του, ο Φώτης Λάγγας, διηγείται: «Όταν ο Δημοκρατικός Στρατός κτύπησε το Καρπενήσι, έμαθα ότι ο Γιώργος τραυματίστηκε και μεταφέρθηκε στο Στένωμα. Αφού καταλάβαμε την πόλη, ζήτησα και πήρα άδεια για να τον επισκεφθώ. Πήγα και τον είδα κατακίτρινο, είχε χάσει πολύ αίμα, ήταν εξαντλημένος, με κομμένο το χέρι. Για να τον εμψυχώσω του είπα: “Μη φοβάσαι, Γιώργο, θα γίνεις καλά. Ρώτησα το γιατρό (Τάκη Σκύφτη) και μου είπε θα το ξεπεράσεις”. Του έδωσα λίγο κουράγιο, είχαμε περάσει πολλές μπόρες μαζί».
(απόσπασμα από το βιβλίο)
Όταν η ιστορική μνήμη συναντά το αίσθημα του χρέους προς τους δικούς μας ανθρώπους, γεννιέται η ανάγκη της γραπτής κατάθεσης.
Παρακινημένος από την αλήθεια αυτή ο Παναγιώτης Μπούχρας αναμοχλεύει τις μνήμες του πατέρα του Γιώργου από τη συμμετοχή του στην Εθνική μας Αντίσταση και στο Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας.
Οι μάχες του ΕΛΑΣ, η ηρωική διαδρομή του ΔΣΕ, η κατάληψη της Καρδίτσας, η κατάληψη του Καρπενησίου, ο ακρωτηριασμός του χεριού του, η ζωή στις Λαϊκές Δημοκρατίες, η επιστροφή στην πατρίδα και η σκληρή μάχη για επιβίωση και κοινωνική ένταξη. Όλα ξαναζούν μέσα από τη ζωντανή και πλημμυρισμένη από πόνο αλλά και ελπίδα πένα ενός ανθρώπου που έδωσε απλόχερα τη ζωή του όλη και την αρτιμέλειά του την ίδια στο ιδανικό της κοινωνικής απελευθέρωσης.
Ένας ύμνος στη δύναμη της αδάμαστης ψυχής, μια μισοτελειωμένη ελεγεία που ψάχνει ολοκλήρωση και δικαίωση…
Το βιβλίο του Παναγιώτη Γ. Μπούχρα «ΧΡΕΟΣ ΖΩΗΣ η αγωνιστική πορεία του μαχητή Γιώργου Μπούχρα με τον ΕΛΑΣ και το ΔΣΕ» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΕΝΤΟΣ και διατίθεται σε όλα τα βιβλιοπωλεία.
Ο Παναγιώτης Γ. Μπούχρας γεννήθηκε στην Τασκένδη της Σοβιετικής Ένωσης το έτος 1955 από γονείς πολιτικούς πρόσφυγες, μαχητές του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας. Η οικογένειά του επαναπατρίστηκε το 1965 το καλοκαίρι και εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Οβριακή Δομοκού. Τελείωσε το Δημοτικό Σχολείο της Ομβριακής και μετά το εξατάξιο Γυμνάσιο του Δομοκού. Απόφοιτος της μέσης ιδιωτικής Σχολής Λογιστών Κοντόπουλου. Υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία (1977-1979) στα τεθωρακισμένα. Εγκαταστάθηκε στην Αθήνα και εργάσθηκε 18 χρόνια σε ιδιωτική επιχείρηση και άλλα 17 χρόνια στο Δήμο της Καισαριανής. Συνταξιούχος από το καλοκαίρι του 2014. Είναι παντρεμένος με την Αικατερίνη Καψάλη και έχουν δύο παιδιά, το Γιώργο και το Δημήτρη.
Αξιολογήσεις
Δεν υπάρχει καμία αξιολόγηση ακόμη.