«Τότε, ναι. Γιατί όχι; Θα καθόταν εκεί στη μοναξιά του τις ώρες ξεκούρασης και περισυλλογής με μια κόλλα χαρτί κι ένα μολύβι μπροστά του. Θα ‘κλεινε τα μάτια και θ’ άφηνε τη σκέψη του να ταξιδεύει λεύτερη και ν’ ακουμπάει παντού. Θα ‘γραφε για όλα. Ακόμη και για κείνα που θέλησε κι ας μη μπόρεσε. Θα ‘γραφε για τα καθημερινά και τα σοβαρά της ζωής. Όχι για τα φτηνά και πεζά. Όχι για χρήματα πολλά κι ακολασίες, αλλά για κείνα που θα ‘πρεπε να προσδοκά και να θέλει όχι μόνο αυτός αλλά κι ο κάθε άνθρωπος. Για όλα εκείνα που πίστευε ότι αντιπροσωπεύουν αιώνιες αξίες. Κι όλα αυτά, εκεί στο νησί με τη σύντροφό του, όχι την εφήμερη, αλλά τη γυναίκα εκείνη, που, καθώς συχνά μονολογούσε πικρόχολα, δε γνώρισε κι ας αγάπησε τόσο».
(απόσπασμα από το βιβλίο)
Τι δουλειά έχει το κρίσιμο δίλημμα, με δύο χαστούκια, ένα κότσυφα μία άγρια χαρά; Τι ρόλο μπορεί να έχουν ένας χαλκωματάς, μία καπετάνισσα, ένα πάθημα κοινού θνητού μπροστά σ’ ένα ξάφνιασμα με το κακομώρι, τους φίλους του Παντελή αλλά κι ένα αληθινό παραμύθι;
Μέσα από τα 12 διηγήματα του συγγραφέα ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΠΑΠΑΣΤΑΥΡΟΥ μάλλον μπορούμε να δούμε τον προβληματισμό για ζητήματα που απασχολούν τον σύγχρονο άνθρωπο, μολονότι δεν είναι και τόσο παλιά, άσχετα αν τότε δεν ήταν ιδιαίτερα ορατά ή άκρως προβλέψιμα για το μέλλον.
Γλαφυρή, ζωντανή η γλώσσα του συγγραφέα, φέρνει στο φως αλήθειες, ή έστω πραγματικότητες, που και τώρα ζούμε με το δικό μας πάντα τρόπο.
Ιδιόρρυθμοι ή αληθινοί άνθρωποι, αγωνιστές μα και προδομένοι ιδεολόγοι και ρεαλιστές, αντίθετες ιδέες αλληλοσυμπληρωμένες ή και άκρως αντίθετες ως προς την προβολή τους.
Εν τέλει η ίδια η ζωή μας είναι ένα ΚΡΙΣΙΜΟ ΔΙΛΗΜΜΑ…
Το βιβλίο εκδόθηκε από τις Εκδόσεις ΕΝΤΟΣ και πωλείται σ’ όλα τα κεντρικά βιβλιοπωλεία ή διατίθεται από τις εκδόσεις και τον ίδιο του συγγραφέα.
Ο Παναγιώτης Παπασταύρου γεννήθηκε στη Σίδερη Θεσπρωτίας. Έλαβε μέρος στην Εθνική Αντίσταση 1941-1944. Είναι πτυχιούχος του Οικονομικού Πανεπιστημίου (πρώην ΑΣΟΕΕ) και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στη Διοίκηση Επιχειρήσεων. Στα γράμματα πρωτοεμφανίστηκε το 1990 με το μυθιστόρημα «Η ελπίδα του λυτρωμού» (Εκδ. Δωδώνη). Ακολούθησαν τα μυθιστορήματα (όλα απ’ τις εκδόσεις Καλαμάς) «Η Συνάντηση» (1992), «Ο Δρόμος του Φεγγαριού» (1994), «Η Άλλη Όψη» (1996). Το μυθιστόρημά του «Κυκλική Πορεία» (Καλαμάς, 1977) τιμήθηκε με το βραβείο των 12 που προκήρυξε το περιοδικό «Ο ΝΟΥΜΑΣ» το 1998. Το ανέκδοτο διήγημά του «Η Καπετάνισσα» πήρε τον πρώτο έπαινο της ΠΕΛ. Eπίσης έγραψε το «Χάσμα» (2002) (Εκδόσεις Εντός) καθώς και το «Στόμα του λύκου» (2005) (Εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή). Υπό έκδοση είναι και δύο συλλογές διηγημάτων με αντιστασιακό και κοινωνικό περιεχόμενο. Είναι τακτικό μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών (Ε.Ε.Λ.).
Αξιολογήσεις
Δεν υπάρχει καμία αξιολόγηση ακόμη.